الدنيا صَارَتْ كِلْ هُمومِي
ليشْ كِلْ مَا أبي أضْحَكْ .. تِنْزِلْ دُموعي
و كِلْ يُوم أصْنَعْ الإبْتِسَامَة فِي عِيُوني ..عَلَشان يفْرَحْ غِيِري
ولِيشْ هَالدِنْيا تِحِبْ تِطْرِدْ السَعادَة مِنْ حَياتي
وتِفْرَحْ إذَا زَادَ الحِزنَ فِي صَدْري
هَذا هُوَ قَدْري .. وَهَذِي هِي حَيَاتِي
|